Review : Meiji Tokyo Renka (Meikoi) ~ Oukai&Shunsou route ~ Part 2

กลับมารีวิวรูทชุนโซต่อละค่ะ ใครสนใจอ่านรีวิวโอไกก่อนหน้า จิ้มตรงนี้ เลยค่ะ~

<< 明治東京恋伽 >>

Meiji Tokyo Renka

http://www.meikoi-psp.com/index.php

พรีวิวเกมคร่าวๆ >> จิ้มเบยย <<

<< Oukai & Shunsou route >>

Hishida Shunsou >> เรื่องจะเหมือนกันของโอไกตอนต้นคือ โอไกเข้ามาช่วยนางเอกก่อนที่จะโดนจับไปและพาเธอกลับไปที่บ้าน และยาวไปจนกระทั่งถึงตอนที่โอไกประกาศว่านางเอกคือคู่หมั้นของเขาค่ะ

ระหว่างนั้นก็จะมีเนื้อเรื่องส่วนของชุนโซ เช่น ชุนโซจะเป็นคนพานางเอกไปที่ห้องพักค่ะ ระหว่างทางมันมืด ชุนโซเลยแกล้งเล่าเรื่องผีจนนางเอกกรี๊ดแล้วกระโดดไปกอดเขาแน่น ชุนโซตกใจ แน่นอนว่าพอนางเอกรู้ตัวก็ตกใจด้วย เลยถูกชุนโซกัดว่าหน้าไม่อายไปหนึ่งดอก... นางเอกเลยซึม ชุนโซทำหน้าระอาแต่สุดท้ายก็ยื่นมือมาให้จับเพราะรู้แล้วว่านางเอกกลัวจริงๆ แต่ก็ยังไม่วายกัดนางเอกเป็นระยะๆ

เนื้อเรื่องจะเข้ารูทชุนโซจริงๆคือ เช้าวันถัดมานางเอกจะสะดุ้งตื่นเพราะชุนโซทุบประตูเข้ามาปลุกเรียกให้เธอลงไปกินข้าวเช้า นางเอกรีบแต่งตัวแล้วลงไปเจอโอไกที่ทักเธออย่างใจดี ในขณะที่ชุนโซกัดเธออีกรอบ ระหว่างกินข้าวนั้นโอไกขอให้นางเอกไปเอาหนังสือที่ฝากยืมให้เขาหน่อยและให้ชุนโซไปกับนางเอกด้วย ชุนโซไม่ค่อยอยากไปแต่ก็ไม่ขัดคำขอของโอไก บ่ายวันนั้นทั้งสองคนจึงไปเอาหนังสือด้วยกัน แต่ระหว่างที่เดินไปด้วยกันนั้น ชุนโซจะห้ามไม่ให้นางเอกมาเดินใกล้ๆเขาเพราะหญิงชายไม่ควรจะมาเดินใกล้กัน นางเอกเลยพยายามเดินรักษาระยะห่าง แต่สุดท้ายเขาก็ยอมทนให้นางเอกมาเดินใกล้ๆเหมือนเดิม

พอกลับมาบ้านจะพบว่าโอไกได้กุ้งกับหอยซาซาเอะมาเป็นข้าวเย็น แต่ตอนที่กำลังตัดสินใจว่าเอาไปทำอะไรกิน ชุนโซกลับรีบไปหยิบกระดาษกับพู่กันแล้วเข้าโหมดจิตรกรทันที นางเอกก็อึ้งเพราะไม่ใช่แค่วาดรูปแต่ชุนโซยังชมกุ้งกับหอยไปด้วยแบบคลั่งไคล้ แต่เหมือนชุนโซจะไม่รู็ตัวว่าตัวเองมีโหมดนี้ด้วย ผ่านไปชั่วโมงกว่าเขาก็ยังไม่เลิกวาด โอไกเลยหันมาคุยกับนางเอกเรื่องที่จะให้เธอเข้าประกวดสาวงามก่อนจะเดินออกไป ปล่อยนางเอกให้เหวอๆงงๆอยู่คนเดียว

เช้าวันถัดมานางเอกลงมาเจอโอไก ก่อนจะถามหาชุนโซ โอไกทำหน้าระอาและบอกเธอว่าชุนโซเข้าโหมดเดิมไปอีกแล้ว.... นางเอกเลยออกไปดูและพบเขากำลังวาดรูปแมวดำอย่างหลงใหลคลั่งไคล้ นางเอกเลยจะปล่อยเขาไว้อย่างนั้นแต่ก่อนจะเข้าบ้านเธอดันจามเสียงดังทำให้แมวตกใจหนีไป นางเลยโดนชุนโซกัดเข้าให้อีกดอก... บ่ายวันนั้นนางเอกเข้าเมืองไปซื้อของให้แม่บ้านและเจอกับเด็กหนุ่มผมแดงกำลังถูกหมาไล่อยู่ เธอเลยเข้าไปช่วยและทักเขาว่ากระต่ายที่เกาะอยู่ตรงไหล่น่ารักดีนะ ท่วาเด็กหนุ่มกลับถามกลับว่าเธอเห็นกระต่ายนั่นด้วยเหรอ นางเอกอึ้งเลยรีบวิ่งแยกออกมา ตอนเย็นนางเอกถามเรื่องนี้กับชุนโซ เขาอธิบายว่ามีสิ่งที่เรียกว่า โมโนโนเกะ อยู่และคนที่จะเห็นได้มีแต่ ทามะโยริ ซึ่งเป็นคนที่มีพลังมองเห็นสิ่งพวกนี้เท่านั้น ก่อนที่เขาจะบ่นว่าเพราะมัวแต่ตอบคำถามนางเอกเลยไม่ได้วาดรูปต่อ นางเอกถามว่ามีอะไรจะให้เธอช่วยมั้ย แต่ชุนโซตอบกลับทันที่ว่าไม่มีแล้วเดินออกไป...

คืนนั้นนางเอกตื่นมากลางดึกและพบแมวดำตัวหนึ่งอยู่บนโต๊ะ เธอนึกถึงชุนโซที่เคยบ่นว่าแมวดำหนีออกไปจากภาพของเขา เธอเลยรีบไปปลุกเขาหวังว่าจะได้ช่วยให้เขาจับแมวกลับไปได้ แต่พอลากชุนโซมาที่ห้องปรากฏว่าแมวหายไปแล้ว นางเอกเลยโดนชุนโซด่าว่าตั้งแต่เธอมาอยู่ที่นี่ก็ทำให้ชีวิตเขาวุ่นวายไปหมด นางเอกได้แต่ขอโทษ ก่อนที่เขาจะกลับห้องไป

วันต่อมาระหว่างที่นางเอกกำลังทำความสะอาดบ้านอยู่ ชุนโซก็หน้าตาตื่นลงมาจากห้องว่าแมวของเขาหายไปจากรูปภาพแล้ว นางเอกงงๆแต่ก็นึกขึ้นได้ว่าอาจจะเป็นแมวที่เธอเห็นเมื่อคืน ตอนนั้นเองที่เธอได้ยินเสียงแมวร้องเธอเลยรีบวิ่งออกจากบ้านไปหวังว่าจะจับแมวตัวนั้นได้ เธอวิ่งตามเสียงแมวไปเรื่อยๆจนถึงในเมือง ชุนโซที่ตามเธอมาจึงรู้แล้วว่านางเอกเป็นทามะโยริจริงๆ ก่อนจะขอบคุณเธอแต่ก็ยังไม่วายเริ่มกัดเธออีกครั้ง แต่ระหว่างนั้นนางเอกหันไปสนใจร้านเซ็นไซแทน เธอเลยโดนชุนโซด่าอีกรอบก่อนที่เขาจะเดินไปซื้อเซ็นไซมาให้เธอกิน ระหว่างทางกลับชุนโซขอโทษนางเอกเรื่องที่เขาไม่เชื่อเธอเรื่องแมวดำเมื่อคืน และบอกนางเอกว่าไม่จำเป็นต้องสนใจแมวนั่นหรอก แต่นางเอกไม่ยอม เธอจะตามจับแมวดำกลับมาให้ได้เพราะเธออยากเห็นภาพวาดที่สมบูรณ์ของเขา ชุนโซเลยสัญญาว่าถ้าภาพเสร็จเมื่อไหร่เขาจะให้เธอดูเป็นคนแรก

หลายวันต่อมาโอไกมาคุยกับนางเอกเรื่องเตรียมตัวการแสดงสำหรับงานประกวดสาวงาม ทำให้นางเอกต้องไปฝึกกับเขาทุกวัน จนวันหนึ่งหลงจากฝึกเสร็จนางเอกลงมาเห็นชุนโซหลับอยู่ที่โซฟา เธอเลยปล่อยให้เขานอนต่อไปแต่ชุนโซตื่นขึ้นมาก่อน และสงสัยว่าทำไมนางเอกถึงยังไม่นอนอีก พอนางเอกตอบว่าซ้อมอยู่กับโอไก เลยโดนชุนโซกัดเล็กๆว่าเธอนี่ตั้งใจจริงๆนะถึงขนาดอยู่ในห้องกับโอไกสองคนจนดึกแบบนี้ นางเอกปฏิเสธแต่เหมือนว่าชุนโซจะหงุดหงิดแปลกๆ เขาบอกว่าให้เธอหัดระวังตัวซะบ้างก่อนจะเดินออกจากห้องไป นางเอกได้แต่งง

นางเอกไปซ้อมบทละครที่จะใช้แสดงกับโอไกทุกเย็น จนวันหนึ่งเขาบอกว่าชุดที่จะใส่วันประกวดเสร็จแล้วและลองให้เธอไปใส่ดู นางเอกเลยเอากลับมาลองที่ห้อง หลังจากที่เปลี่ยนชุดเสร็จ ชุนโซก็เคาะห้องจะถามเธอ ทันทีที่เขาเห็นนางเอก ชุนโซก็ชะงักไปก่อนจะก้าวเข้ามาใกล้นางเอก...และเข้าโหมดจิตรกรทันที!! นางเอกเหวอ แต่ก็ยอมให้เขาวาดรูปตัวเองอย่างงงๆ ก่อนที่โอไกจะเข้ามา ช่วยให้ชุนโซกลับสู่โหมดเดิมของตัวเอง (ฮา) 

คืนต่อมานางเอกกำลังนั่งคิดอยู่ว่าจะแต่งหน้ายังไงดี เธอก็ได้ยินเสียงแมวร้อง เธอเลยรีบวิ่งตามเสียงนั่นไปจนถึงในเมืองแต่สุดท้ายก็ไม่ทัน ชุนโซตามมาเจอเธอและสั่งว่าถ้าคราวหน้าจะตามจับแมวอีก ให้บอกเขาด้วยเพราะการที่นางเอกออกมาคนเดียวแบบนี้มันอันตราย ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับนางเอก เขาจะโดนโอไกบ่นเอา นางเอกฟังแล้วก็แอบเหงาแต่ก็รับคำและรีบตามหาแมวต่อ แต่สุดท้ายก็ไม่เจอ ชุนโซถามนางเอกว่าทำไมเธอถึงตั้งใจตามหาแมวขนาดนั้นทั้งๆที่ไม่ได้เกี่ยวกับอะไรกับเธอเลย นางเอกตอบว่าเพราะเธอชอบภาพของเขา ในขณะที่ในใจเธออยากทำตัวให้เป็นประโยชน์กับเขาเพราะอีกไม่นานเธอก็จะกลับยุคของเธอแล้ว... ชุนโซได้ยินก็หน้าแดงและสั่งให้นางเอกหยุดชมภาพของเขาเสียที ก่อนจะบอกให้กลับบ้านกันได้แล้ว นางเอกกำลังจะเดินต่อ นางก็สะดุดหินหน้าเกือบทิ่ม ชุนโซที่มาช่วยรับเธอไว้ถอนหายใจก่อนจะจับมือนางเอกและเดินกลับบ้านพร้อมกัน พอกลับถึงบ้านโอไกก็แกล้งทักว่ากลับกันดึกนะ ก่อนจะย้ำกับชุนโซอีกครั้งว่านางเอกเป็นคู่หมั้นของเขา ชุนโซได้แต่รับคำสั้นๆ

วันหนึ่งโอไกสั่งให้ชุนโซพานางเอกออกไปข้างนอกอีก แต่เขาปฏิเสธเพราะยังมีงานที่ต้องทำอยู่ โอไกทำหน้าเสียดายแต่กลับรีบหันไปชวนนางเอกไปเดทแทน แต่ตอนนั้นเองอยู่ๆชุนโซกลับพูดขึ้นมาว่าเขาลืมไปว่านัดดับนางเอกไว้แล้วก่อนจะรีบดึงมือนางเอกออกจากห้องไป ระหว่างทางนางเอกรู้สึกได้ว่าชุนโซกำลังหงุดหงิด อยู่ๆเขาก็หันมาถามเธอว่าปกติเธออ้อนโอไกอย่างนั้นตลอดเลยหรือไง นางเอกรีบปฏิเสธพร้อมกับบอกว่าเธอก็ไม่รู้ว่าโอไกพูดเรื่องอะไร ชุนโซเลยรู้ตัวว่าโดนโอไกหลอกแล้ว ก่อนจะถามเธอด้วยเสียงเหวี่ยงๆว่าถ้าเขาไม่พาเธอออกมา เธอก็จะไปเดทกับโอไกจริงๆใช่มั้ย นางเอกงงๆแต่ก็ตอบว่าใช่ เพราะจริงๆเธอก็อยากออกไปข้างนอกอยู่แล้ว ชุนโซหน้าหงิก ก่อนจะจับมือเธอแน่น นางเอกหน้าแดงเลยก้มหน้าลง ชุนโซสั่งให้เธอมองหน้าเขาแต่นางเอกไม่ทำตาม เขาเลยเชยคางเธอขึ้น แต่ก่อนที่จะจูบนั้น ชุนโซกลับถามเธอว่าทำไมนางเอกถึงไม่ขัดขืน นางเอกไม่ยอมตอบ ชุนโซเลยปล่อยมือนางเอก และบอกว่างั้นเขาจะรอฟังคำตอบเธอระหว่างทางกลับบ้านแล้วกัน

เย็นวันหนึ่งระหว่างที่ซ้อมบทละครกับโอไก โอไกก็ถามนางเอกว่าเธอสนใจเรื่องของชุนโซใช่มั้ย แสดงว่าเธอชอบเขาใช่มั้ย นางเอกพยายามปฏิเสธ เพราะเธอรู้ตัวดีว่าเธอไม่ใช่คนในสมัยนี้ ถ้าเธอจะกลับบ้านเธอต้องห้ามชอบใครเด็ดขาด โอไกเล่าเรื่องเกี่ยวกับชุนโซให้นางเอกฟัง หลังจากนั้นนางเอกจะออกไปตามหาแมวดำต่อ ชุนโซมาเจอเลยต่อว่าเธอว่าเขาบอกแล้วใช่มั้ยว่าถ้าจะไปไหนให้บอกเขา ถ้าเกิดนางเอกเป็นอะไรไปจะแย่เอา ก่อนจะสังเกตเห็นว่านางเอกตัวสั่นเล็กน้อย เขาเลิกดึงผ้าพันคอตัวเองพันให้เธอ ยิ่งทำให้นางเอกเศร้าเพราะต้องอดทนไม่ให้ตัวเองหวั่นไหวไปกับความอ่อนโยนของชุนโซอีก

จนกระทั่งถึงคืนก่อนวันแข่งประกวดสาวงาม โอไกสั่งให้ชุนโซไปด้วยเพื่อจะได้ช่วยนางเอกถือของ ชุนโซทำหน้าระอาแต่ก็ยอมไป ระหว่างนั้นโอไกที่เดินออกไปแล้วเรียกให้นางเอกไปหาเขาที่ห้องเพื่อคุยเรื่องการแข่งพรุ่งนี้ นางเอกกำลังจะเดินไปแต่กลับถูกชุนโซดึงมือไว้ นางเอกงงและบอกว่าโอไกเรียกเธอแล้ว แล้วอยู่ๆชุนโซก็จะถามอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายเขากลับปล่อยมือและขอโทษเบาๆก่อนจะออกจากห้องไป

ในที่สุดก็ถึงเวลาประกวด แน่นอนว่านางเอกพลาดรางวัลไป แต่โอไกกลับไม่เห็นด้วยกับการตัดสินและต้องการให้มีการตัดสินใหม่และประกาศว่าไม่ว่ายังไงเขาก็จะแต่งงานกับนางเอก ระหว่างที่นางเอกกำลังอึ้งว่าจะทำยังไง ชุนโซก็ดึงมือเธอแล้วพาวิ่งออกจากงานไป... หลังจากวิ่งมาได้ซักพักเขาก็หันมาบอกนางเอกว่าเขาแค่รู้สึกว่าทิ้งนางเอกไว้ในงานไม่ได้ ก่อนจะถามนางเอกว่าถ้าเกิดว่าโอไกขอนางเอกแต่งงานจริงๆจะทำยังไง เพราะถ้าเกิดว่านางเอกจำอะไรไม่ได้อยู่อย่างนี้ต่อไป โอไกจะต้องแต่งงานกับเธอเพื่อดูแลเธอต่อแน่ๆ แต่ตัวเขาเองไม่มีทางอวยพรให้นางเอกกับโอไกอยู่อย่างความสุขด้วยกันได้แน่ๆ ก่อนจะดึงเธอเข้ามากอด ก่อนจะบอกว่าเขาไม่รู้หรอกว่านางเอกจะมองใคร แต่อย่างน้อยช่วยมองเขาบ้าง ก่อนจะจูบนางเอกพร้อมกับสารภาพว่าเขาชอบเธอ ให้เขาได้มองเธอในระหว่างที่ยังมองเห็นได้เถอะ...      

เช้าวันต่อมานางเอกและโอไกจะได้รู้ว่าจริงๆแล้วชุนโซมีปัญหาเรื่องสายตา โอไกจึงให้นางเอกไปกล่อมชุนโซให้ยอมไปหาหมอ คืนนั้นนางเอกรอจนชุนโซกลับมาและขอร้องให้เขาไปหาหมอ แต่ชุนโซปฏิเสธก่อนจะยอมรับความจริงว่าเขากลัวสิ่งที่จะเกิดขึ้น ถ้าเกิดว่าเขาป่วยจริงๆหรือถ้าเกิดว่าจะวาดรูปไม่ได้อีกจริงๆ... แต่สุดท้ายชุนโซก็จะยอมไปหาหมอเพราะเขายังอยากเห็นหน้านางเอกไปตลอด และขอร้องให้เธออยู่ข้างๆเขา เพราะภาพนางเอกที่วาดไว้ยังไม่เสร็จดี เขากลัวว่านางเอกอาจจะหายตัวไปเสียก่อน ชุนโซขอให้นางเอกสัญญากับเขาว่าเธอจะไม่หนีเขาไปไหน นางเอกได้แต่เงียบ เพราะอีกไม่นานจะถึงวันที่เธอต้องกลับแล้ว คืนนั้นนางเอกเจอแมวดำอีกครั้งและในที่สุดแมวดำก็ยอมกลับเข้าไปในภาพอีกครั้ง

ในที่สุดก็ถึงวันพระจันทร์เต็มดวง นางเอกไปที่สวนสาธารณะอีกครั้งซึ่งครั้งนี้ก็มีการจัดงานเทศกาลอยู่เหมือนกัน เธอเจอชาร์ลีที่นั่น ชาร์ลีถามเธออีกครั้งว่ามั่นใจหรือที่จะกลับไปยังสมัยของเธอเอง...

Meiji ED >> นางเอกตอบว่าเธอไม่แน่ใจแล้ว เพราะเธอไม่คิดว่าจะสามารถทิ้งคนที่เธอรักไปได้ง่ายๆ ชาร์ลีได้แต่ยิ้มและอวยพรให้เธอมีความสุข พอนางเอกรู้สึกตัวอีกครั้งก็พบว่าเธออยู่ในห้องตัวเองที่บ้านของโอไก และพระจันทร์ไม่ได้เต็มดวงอีกต่อไปแล้ว ซึ่งนั่นหมายความว่าเธอจะต้องอยู่ที่นี่ในสมัยเมจิตลอดไป นางเอกพึมพำถึงชาร์ลี แต่ชุนโซกลับถามเธอว่าชาร์ลีคือใครก่อนจะถูกเขางอนใส่ นางเอกเลยตามไปง้อเขา ชุนโซบอกว่าหลังงานแสดงผลงานของเขาจบลงเขามีที่ที่อยากจะให้เธอไปด้วย นางเอกตอบรับ... หลังจากนั้นนางเอกจะตามชุนโซไปที่อเมริกาและอยู่เคียงข้างด้วยกันตลอดไป

Heisei ED >> นางเอกตอบว่าเธอไม่แน่ใจแล้ว เพราะเธอไม่คิดว่าจะสามารถทิ้งคนที่เธอรักไปได้ง่ายๆ ชาร์ลีได้แต่ยิ้มและอวยพรให้เธอมีความสุข พอนางเอกรู้สึกตัวอีกครั้งก็พบว่าชุนโซอยู่ข้างๆเธอ และทั้งสองก็กลับไปยังสมัยเฮเซด้วยกันและอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดไป

Auf Wiedersehen ED >> นางเอกตอบว่าสำหรับเธอแล้วยุคสมัยของเธอสำคัญที่สุด ชาร์ลีได้แต่ยิ้มเศร้าๆและตอบว่าเขาเข้าใจแล้ว นางเอกขอไปบอกลาคนที่เธอรักก่อน ก่อนที่เธอจะกลับไปยังสมัยของตัวเองและใช้ชีวิตเหมือนเดิมต่อไป... หลังจากนั้นจะเล่าถึงฝั่งโอไกกับชุนโซว่าหลังจากที่นางเอกกลับไปแล้ว โอไกก็ยังเผลอเตรียมมันจูโอฉะสึเกะสำหรับ 3 คนอยู่บ่อยๆจนชุนโซต้องคอยเตือน ทั้งสองรู้สึกว่าการที่นางเอกมาปรากฏตัวแล้วก็กลับไปในช่วงเวลาสั้นๆแบบนี้ก็ไม่ได้ต่างจากความฝันเท่าไหรนัก...

After Story >> ในเย็นวันทานาบาตะมีแค่นาเอกกับชุนโซอยู่บ้านด้วยกันเพียงแค่สองคน เพราะโอไกติดงานและแม่บ้านป่วย นางเอกเลยทำข้าวเย็นให้เขากิน และชวนคุยเรื่องวันทานาบาตะ ชุนโซถามนางเอกว่าทำไมถึงได้ให้ความสำคัญกับวันทานาบาตะนัก นางเอกเลยตอบว่าก็เพราะเป็นวันเดียวที่โอริฮิเมะกับฮิโคโบชิ(?)จะได้พบกัน โรแมนติกออก ชุนโซเลยถามกลับว่างั้นแสดงว่านางเอกชอบความรักที่ต้องอยู่ห่างไกลกันใช่มั้ย หลังจากนี้เขามีแผนจะไปอเมริกา อีกหนึ่งปีถึงจะกลับมา เขาจะได้ไม่ต้องพานางเอกไปด้วย นางเอกได้ยินก็ตกใจและเริ่มงอแงว่าไม่เอาด้วยนะ ชุนโซเลยกอดเธอและถามเธอว่ายังจำได้ใช่มั้ยที่เขาเคยบอกว่าหลังจากงานแสดงผลงานจบแล้วมีที่ที่อยากจะให้นางเอกไปด้วยซึ่งก็คือที่อเมริกานี่แหละ และขอเธอแต่งงานซึ่งนางเอกตอบรับอย่างไม่ลังเลอีกต่อไป

จขบ.สกรีม >> กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ชุนโซววววววววววววววววววววววววววววววว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! \(TvT)/ ชอบนิสัยแบบนี้ น่ารักเกิ๊นนนน แต่เป็นรูทที่เล่นแล้วบีบใจมาก ร้องไห้สงสารทั้งชุนโซทั้งนางเอก ยิ่งEDที่นางเอกกลับบ้านนี่ ร้องไห้หนักเลยค่ะ เสียงชุนโซเศร้ามาก คำพูดก็เศร้ามากด้วย เล่นจบแล้วนั่งซึมไปซักพักเลย แต่แบบ...ชอบรูทนี้ที่สุดแล้วค่ะ ชอบกว่ารูทโอไกอีก (ฮา) ตอนเล่นรูทโอไกแล้วเจอชุนโซแทบอยากเปลี่ยนมาเล่นรูทนี้กลางทางกันเลยทีเดียว (ฮา) TwT ไม่ผิดหวังจริงๆ ที่สำคัญคือดัมมี่เฮดดาเมจสะท้านทรวงมาก!!! นางเอกจะเขินก็เขินไป คนเล่นแทบอยากจะกระโดดกดชุนโซแล้วค่ะ (ฮาาาาา) #แย่

หลังจากที่เล่นรูทหลักครบทั้งสองคนแล้ว จะยังมีเนื้อเรื่องที่เป็นเหตุการณ์ร่วมของทั้งสามคน(รวมนางเอกด้วย)อีกเหตุการณ์นึงค่ะ เป็นเรื่องสั้นๆไม่รู้ว่าเอาฮาหรือเปล่า แต่ของโอไกกับชุนโซฮาเกิ๊น เรื่องมีอยู่ว่า >> โอไกกับชุนโซจะแย่งตัวนางเอกกัน เย็นนั้นทั้งคู่เลยแข่งกันทำอาหารจากเนื้อวัวมาล่อนางเอกค่ะ (ฮา) แต่ทำไปก็เถียงกันไป จนนางเอกกลับมาก็ยังไม่เลิกทะเลาะกัน นางเอกเลยยกจานเนื้อหนีไปกินที่อื่นเลย ปล่อยให้ทั้งสองคนหันมางงว่าของกินหายไปได้ยังไง

ส่วนตอนนี้เล่นรูทโอโตะจิโร่จบไปอีกรูทแล้วค่ะ ขอเล่นรูทเคียวกะคู่กันไปก่อน เดี๋ยวจะมารีวิวคู่อีกรอบ 

อย่าลืมติดตามทนฟังเสียงสกรีมของจขบ.ด้วยนะคะ (ฮาาาา) \(=w=)/